Focus op immuunstoornissen
Speciale testen voor multifactoriële aandoeningen

+32.2.481.53.11
Wie we zijn
R.E.D. Laboratories is een privébedrijf uit België dat tests ontwikkelt voor patiënten met complexe klinische beelden, chronische immuunziekten en darmstoornissen
We streven actief naar nieuwe testontwikkeling om clinici van actuele tools te voorzien
Hoe we werken
R.E.D. Laboratories is een privébedrijf uit België dat tests ontwikkelt voor patiënten met complexe klinische beelden, chronische immuunziekten en darmstoornissen
Alle gegenereerde voordelen worden gebruikt voor onderzoek en ontwikkeling van nieuwe assays.
We zijn betrokken bij verschillende internationale groepen die tot doel hebben de kennis van biologische markers van multifactoriële aandoeningen that are not optimally supported by general health care systems.

Onze filosofie
We richten ons op het opzetten van tests die elders niet (of zelden) beschikbaar zijn.
Het personaliseren van het testpanel leidt tot een efficiënter en sneller beheer van patiënten met complexe klinische beelden.
Het testontwikkelingsprogramma bij R.E.D. Laboratories richt zich op stoornissen die bijdragen aan het ontstaan en de pathogenese van ziekten zoals chronisch vermoeidheidssyndroom, autisme, chronische infecties of auto-immuunziekten.

Wat wij bieden
Steeds meer bewijs wijst op een combinatie van factoren (genetisch, infectieus, milieu, etc.) die belangrijk zijn bij de ontwikkeling van chronische immuunstoornissen, de belangrijkste bevinding bij autistische, chronisch geïnfecteerde en CVS-patiënten.
In veel landen worden deze aandoeningen nog steeds als psychiatrisch beschouwd, ondanks duidelijk biomedisch bewijs.
Voor een betere behandeling van deze multifactoriële aandoeningen die lijden onder gebrek aan medische erkenning, bieden we SPECIALE TESTS focused on 3 major topics:
Immuunstoornissen,
Darmstoornissen en
Infecties
Bekijk onze website, onze testaanvraagformulieren en onze catalogus voor een volledige lijst van tests en voor nieuw beschikbare tests
Immuniteit

Innate en verworven immuniteit

Immuunrespons
Cellulaire immuunrespons Th1
Dit is hoe we intracellulaire pathogenen en niet-zelfcellen elimineren.
Humorale immuunrespons Th2
Dit is ons vermogen om antilichamen te produceren om pathogenen te neutraliseren.
Th1 en Th2 moeten altijd in balans zijn!


Specifieke immuniteit
Th1 en Th2 produceren en scheiden cytokines uit die een domino-effect veroorzaken dat leidt tot een immuunreactie:
Cytokines released by Th1 are: IL-2, IL-12, INFɣ, INFa and INFb
Cytokines released by Th2 are: IL-4, IL-5, IL-10
Als het pathogeen is verslagen, keert het immuunsysteem terug naar een balans tussen Th1 en Th2
Helaas zijn sommige aandoeningen chronische activatie of onderdrukking van een van de twee categorieën.
Urinegebaseerde Th1/Th2-balans test
Urinegebaseerde Th1/Th2-balans test voor urinegebaseerde Th1/Th2-balans
kan verstoringen van dit delicate evenwicht op tijd detecteren om het evenwicht indien nodig te herstellen en voordat onomkeerbare aandoeningen zich ontwikkelen
stelt patiënten in staat om de Th1/Th2-balans tijdens de therapie te volgen (antioxidanten, probiotica, nutraceuticals).
Far Th2 Th2
In balans
Th1
Far Th


Ontsteking
De reactie van onze natuurlijke immuniteit op stress wordt ontsteking genoemd
Neutrofielen en macrofagen verzamelen zich op de plaats van letsel/infectie.
Neutrofielen en macrofagen verzamelen zich op de plaats van letsel/infectie.
Ze fagocyteren indringers en scheiden giftige stoffen af zoals zuurstofradicalen.
Macrofagen scheiden pro-inflammatoire cytokines IL-6 en TNF-alfa af om verdere inflammatoire reactie te organiseren.
Mestcellen en eosinofielen zijn betrokken bij parasitaire verdediging en allergie.
Natural killer-cellen elimineren non-selfcellen door het vrijgeven van giftige stoffen
Immuunstoornis

Testen op immuun- en metabolische stoornissen
De omvang van de wereldwijde immuun- en/of metabolische stoornissen wordt geëvalueerd door te testen op:
cytokine-expressie
elastase- en perforine-mRNA-expressie
oxidatieve stress, zware metalen, schimmels
macrofage fagocytische activiteit
sCD14-expressie
C3a- & C4a-expressie
CD57-celsubset absolute telling
prostaglandine E2 (PGE2)-synthese
VEGF-synthese
cytokine-expressie
ammoniak-ophoping
kynurenic en kinolinic zuur-ophoping, en nog veel meer


Testen op immuunstoornissen
De omvang van de wereldwijde immuunstoornis wordt geëvalueerd door te testen op:
cytokine-expressie
Een belangrijke onderzoeksrichting is de meting in bloed van immuunsignalen uitgevoerd door cytokines.
Bij dierstudies kan toediening van pro-inflammatoire cytokines (IL-1, TNF-alfa en IL-6) rechtstreeks in de hersenen "ziektegedrag" veroorzaken dat sterk lijkt op de symptomen van CVS. In het bijzonder zijn verminderde motorische activiteit, veranderde voedsel- en waterinname, slaap en cognitie in verband gebracht met verhoogde niveaus van IL-1b, IL-6 en TNF-alfa [Dantzer et al. Nat Rev Neurosci 2008]
Bij mensen veroorzaken systemisch toegediende pro-inflammatoire cytokines, zoals IL-6 en TNF-alfa, doorgaans een systemische inflammatoire respons
Cytokinestoornissen bij autismespectrumstoornissen
Ashwood et al. (Brain Behav Immun. 2011) meldden significante verhogingen van de plasmaniveaus van een aantal cytokines, including IL-1β, IL-6, IL-8 and IL-12p40 in the ASD group compared with controls.
-Suzuki et al. (PLoS One 2011) meldden dat de plasmacombinaties van IL-1β, IL-1RA, IL-5, IL-8, IL-12(p70), IL-13, IL-17 en GRO-α significant hoger waren bij personen met ASD in vergelijking met de overeenkomstige waarden van gematchte controles.
-Okada et al. (Prog Neuropsychopharmacol Biol Psychiatry 2007) en Ashwood et al. (J Neuroimmunol. 2008 ) meldden verlaagde serumspiegels van transforming growth factor-beta1 (TGFb1) bij patiënten met autisme, with lower TGFb1 levels associated with lower adaptive behaviors and worse behavioral symptoms, suggesting that
-Al-Ayadhi LY1, Mostafa GA – J Neuroinflammation. 2012 9:158. meldden dat kinderen met autisme significant hogere serumwaarden van IL-17A levels than healthy controls (P <0.001), with increased serum levels of IL-17A found in 48.9% of the autism group.

Patiënten met ernstig autisme hadden significant hogere serumwaarden van IL-17A dan degenen met mild tot matig autisme (P=0.01), en verhoogde serumwaarden van IL-17A waren significant vaker aanwezig bij kinderen met ernstig autisme (67.9%) dan bij degenen met mild tot matig autisme (17.6%), P=0.001.
Serumwaarden van IL-17A waren verhoogd in de groep met autisme, en de waarden correleerden significant met de ernst van autisme
Verder onderzoek is nodig om te bepalen of de toename van serumwaarden van IL-17A een pathogene rol speelt bij autisme, en of anti-IL-17A-therapie nuttig zou kunnen zijn.

Testen op immuunstoornissen
De omvang van de wereldwijde immuunstoornis wordt geëvalueerd door te testen op:
Elastase-mRNA-expressie: een marker van ontsteking
Elastase is een inflammatoire protease die tot expressie komt in immuuncellen (monocyten, neutrofielen) en bijdraagt aan de immuunafweer door vreemde bacteriën te inactiveren, maar tegelijkertijd schade toebrengt aan bindweefsel, cytokines, immuunglobulinen en receptoren van immuuncellen afbreekt. Een overmaat, chronische productie van elastase is daarom schadelijk.
perforine-mRNA-expressie: een manier om NK-celactivatie te evalueren
Aangezien NK-cellen een centrale rol spelen in de verdediging tegen virussen, kan verminderde NK-activiteit leiden tot de ontwikkeling van opportunistische virale infecties. NK-cellen oefenen hun cytotoxische effect uit door perforine vrij te geven, een eiwit dat het cytoplasmamembraan van doelcellen vernietigt en uiteindelijk doodt.
De omvang van de wereldwijde immuunstoornis wordt geëvalueerd door te testen op:
CD57-celsubset absolute telling
CD57+/CD3- cellen zijn een subset van NK-cellen. Hun exacte functie en wat hen onderscheidt van CD56+ NK-cellen is niet goed begrepen. Het absolute aantal CD57+/CD3- cellen is laag bij patiënten met chronische ziekte van Lyme (een ziekte die volgt op een infectie door een bacterie genaamd Borrelia). Patiënten met zeer lage CD57 hebben aanzienlijk meer co-infecties en aanhoudende immunologische defecten dan patiënten met hogere aantallen. Bij patiënten die reageren op antibiotische therapie, normaliseren het aantal cellen, vandaar dat dit een nuttige marker is om het effect van een therapie te volgen.
sCD14-expressie
CD14 wordt tot expressie gebracht in monocyten/macrophagen en speelt een cruciale rol bij de herkenning van bacteriële celwandcomponenten (LPS). Het extracellulaire deel van CD14 kan worden afgeknipt en vrijgegeven in het plasma, waar het circulerend LPS zal inactiveren. Serum oplosbare CD14-niveaus zijn significant verhoogd bij patiënten met inflammatoire darmaandoeningen, de ziekte van Crohn, maar ook bij patiënten met brucellose of de ziekte van Lyme.


De omvang van de wereldwijde immuunstoornis wordt geëvalueerd door te testen op:
C4A-expressie
C4a is een anafylatoxine dat wordt gegenereerd door splitsing van complementcomponent 4 (C4) bij activering van het complementsysteem. Verhoging van C4a veroorzaakt lokale inflammatoire respons en symptomen van overgevoeligheid. C4a-niveaus zijn verhoogd na inspanning bij CVS-patiënten. Een Amerikaanse studie heeft gemeld dat verhoogd complement C4a een vroege marker was voor de ziekte van Lyme bij tekenbetenpatiënten.
prostaglandine E2 (PGE2)-synthese
VEGF-synthese
Pge2-productie tijdens ziekte en psychologische stress

Kwantificering
Prostaglandine E2
Prostaglandine E2 (PGE2)-synthese
PGE2 is een verbinding afgeleid van membraanfosfolipiden
PGE2 is ook een belangrijke mediator van immunopathologie bij chronische infecties en kanker
PGE2 bevordert zijn eigen productie maar onderdrukt acute inflammatoire mediatoren, wat resulteert in de overheersing ervan in latere/chronische stadia van immuniteit.
PGE2 onderdrukt selectief de effectorenfuncties van macrofagen en neutrofielen en de type 1-immuniteit gemedieerd door Th1, CTL en NK-cellen, maar het bevordert Th2-, Th17- en regulerende T-celreacties
PGE2 moduleert de productie van chemokinen, remt de aantrekking van pro-inflammatoire cellen en bevordert de lokale ophoping van regulerende T-cellen en myeloïde suppressorcellen.

Pge2 is significant hoger gevonden bij autistische patiënten

Kwantificering van de serumwaarden van prostaglandine E2
Prostaglandine E2 (PGE2) is significant hoger gevonden bij patiënten met autisme, met een stijging van 91,15% (El-Ansary & Al-Ayadhi, Lipids Health Dis. 2012).
PGE2 is een verbinding afgeleid van membraanfosfolipiden en is een belangrijke mediator van immunopathologie in chronische infecties en kanker
PGE2 onderdrukt selectief de effectorenfuncties van macrofagen en neutrofielen en de type 1-immuniteit gemedieerd door Th1, CTL en NK-cellen, maar het bevordert Th2-, Th17- en regulerende T-celreacties.
PGE2 moduleert de productie van chemokinen, remt de aantrekking van pro-inflammatoire cellen en bevordert de lokale ophoping van regulerende T-cellen en myeloïde suppressorcellen.
Kynurenic en kinolonzuren
Hoge niveaus van kynurenic acid zijn geïdentificeerd bij patiënten met tekenencefalitis, schizofrenie en door HIV-gerelateerde ziekten. In al deze situaties werden verhoogde niveaus geassocieerd met verwardheid en psychotisch


QUINO werkt als een neurotoxine, gliotoxine, pro-inflammatoir middel, pro-oxiderend molecuul en kan de integriteit en samenhang van de bloed-hersenbarrière veranderen. Quinolinezuurgehalten zijn verhoogd in de hersenen van kinderen met een reeks bacteriële infecties van het centrale zenuwstelsel (CZS), bij patiënten met poliovirus, de ziekte van Lyme met CZS-betrokkenheid, traumatisch CZS-letsel, hyperammoniëmie, hypoglykemie patiënten, systemische lupus erythematosus, malaria, enz.
VEGF
VEGF speelt een grote rol bij pathologische aandoeningen die geassocieerd zijn met auto-immuunziekten, zoals systemische lupus erythematosus, reumatoïde artritis en multiple sclerose.
Serumwaarden van VEGF correleren met ziekteactiviteit bij tal van auto-immuunziekten en nemen af bij gebruik van standaardtherapie voor diabetes.
Mogelijke toekomstige therapeutische strategieën bij auto-immuunziekten met anti-VEGF of anti-VEGFR (receptor). Tot nu toe is deze therapie gebruikt bij kanker en oculaire maculaire degeneratie bij diabetes.
Abnormaal hoge niveaus van VEGF in een schimmelvrije omgeving zouden duiden op een Bartonella-infectie.
VEGF kan afnemen in aanwezigheid van binnenhuis schimmels.


HIF-1A
HIF1-alfa (HIF1A) is een subeenheid van HIF1, dat een transcriptiefactor is die wordt aangetroffen in zoogdiercellen die worden gekweekt onder verminderde zuurstoftensie.
HIF1 fungeert als een transcriptieregulator van de aanpassingsreactie op hypoxie. Weefselhypoxie (=gebrek aan zuurstof) is een veelvoorkomend kenmerk tijdens ontstekingen geassocieerd met infecties.
Under hypoxic conditions, HIF-1 activates the transcription of over 40 genes, including erythropoietin, glucose transporters, glycolytic enzymes, vascular endothelial growth factor, and other genes whose protein products increase oxygen delivery or facilitate metabolic adaptation to hypoxia.
HIF1-alfa reguleert hypoxie-gemedieerde apoptose, celdeling en tumorangiogenese.
Activatie van HIF-1 is een algemeen fenomeen bij infecties met bacteriën, virussen, schimmels en protozoa die pathogeen zijn voor de mens.
HIF-1-gereguleerde paden kunnen een aantrekkelijk doelwit zijn om het verloop van levensbedreigende infecties te beïnvloeden.
Infecties met de angiogene bacterie Bartonella henselae (die de vasculoproliferatieve aandoening bacillaire angiomatose veroorzaakt) leiden tot activatie van HIF-1.
HIF-1alfa is steeds meer onderzocht als doelwit tegen infecties, een strategie die effectief kan zijn bij multiresistente infecties.
Het kan worden beschouwd als een soort marker voor infectie-geïnduceerde ontsteking.
MMP-9
MMP-9 : Matrix Metalloproteinase 9
MMP-9 transporteert ontstekingsbestanddelen van het bloed naar gevoelige weefsels en kan samen met PAI-1 de vorming van bloedstolsels en arteriële blokkades verhogen.
MMP-9 lijkt samen met elastase een regulerende factor te zijn bij de migratie van neutrofielen door de basale membraan.
MMP-9 heeft verschillende belangrijke functies binnen de actie van neutrofielen, zoals afbraak van extracellulaire matrix, activatie van IL-1β en splitsing van verschillende chemokinen.
MMP-9 kan een belangrijke rol spelen bij angiogenese en neovascularisatie.
MMP-9 is geassocieerd met tal van pathologische processen, waaronder kanker, placentale malaria, immunologische en cardiovasculaire ziekten.
Verhoogde niveaus van MMP-9 kunnen worden gevonden bij gevallen van reumatoïde artritis en focale hersenischemie.
Een van de meest geassocieerde pathologieën met MMP-9 is de relatie tot kanker, vanwege de rol bij de hermodellering van de extracellulaire matrix en angiogenese.
MMP-9 is een goede marker voor de aanwezigheid van overmatige cytokineproductie bij inflammatoire ziekten.
Bij de ziekte van Lyme kunnen de MMP-9-niveaus enorm stijgen als gevolg van de behandeling met antibiotica en het daaropvolgende afsterven van bacteriën, wat gewoonlijk een Herxheimer-reactie wordt genoemd.


Giftige metabolieten
D-lactaat in serum
een product van bacteriële stofwisseling, het wordt noch geproduceerd noch gemetaboliseerd door zoogdiercellen.
Meestal worden verhoogde D-lactaatniveaus veroorzaakt door bacteriële infectie of korte darmsyndroom bij mensen.
Vanwege langzame metabolisme en uitscheiding kan een hoog D-lactaat acidose en encefalopathie veroorzaken.
Ammoniak in serum
Ammoniak is afkomstig van bacteriële enzymatische activiteit op ingenomen aminozuren. Het wordt opgenomen uit het maagdarmkanaal en via de poortader naar de lever gebracht, waar het grotendeels wordt omgezet in ureum.
Abnormaal hoge niveaus van ammoniak kunnen het gevolg zijn van koliek of "enterische hyperammonemie" (een combinatie van verhoogde bacteriële productie en verhoogde darmdoorlaatbaarheid) die optreedt ondanks normale leverfunctie. Hyperammonemie is een stofwisselingsaandoening die wordt gekenmerkt door verhoogde niveaus van ammoniak in het bloed.
Verhoogde opname van ammoniak in de hersenen is een primaire oorzaak van neurologische stoornissen, stofwisselingsstoornissen en enkele toxische encefalopathieën.
CD38-serumniveaus
CD38, dat een belangrijke rol speelt bij dendritische celmigratie en -chemotaxis naar lymfeklieren, werd sterk opgereguleerd door LPS van Gram - bacteriën maar praktisch niet door Borrelia garinii (voornamelijk geïnduceerde neuroborreliose).
Borrelia garinii kan cruciale DC-functies beïnvloeden door de up-regulatie van belangrijke moleculen in DC-migratie naar lymfeklieren te blokkeren, waardoor verdere immuunreacties worden beïnvloed bij een infectie met Lyme-lymefysiose (Hartiala et al. 2007, 2010).
burgdorferi sensu stricto en B. afzelii zijn ook niet in staat tot de inductie van CD38-upregulatie.
Dus lage niveaus van CD38 kunnen wijzen op een Borrelia-infectie, terwijl hoge niveaus van CD38 kunnen wijzen op andere Gram- infecties en/of lekkende darm

CD38

Van Peacock et al. Redox Biology 2015
Anti-aging - klotho
Klotho-serumniveaus
Klotho - een marker van levensduur en het vermogen van het lichaam om te regenereren.
Het klotho-gen is het eerste gedocumenteerde gen dat veroudering onderdrukt bij zoogdieren, waardoor veroudering wordt vertraagd wanneer het wordt overgedrukt en veroudering wordt versneld wanneer het wordt verstoord.
De drie vormen van het Klotho-eiwit hebben verschillende functies:
Membraan Klotho vormt een complex met fibroblastgroeifactor (FGF) receptoren, functioneert als een verplichte co-receptor voor FGF23, dat betrokken is bij veroudering en de ontwikkeling van chronische ziekten via regulatie van Pi- en vitamine D-metabolisme.
Secreted Klotho functioneert als een humoraal factor met pleiotrope activiteiten, waaronder regulatie van oxidatieve stress, groeifactor signalering en ionenhomeostase. Secreted Klotho is ook betrokken bij orgaanbescherming.
De intracellulaire vorm van Klotho onderdrukt ontstekings-gemedieerde celveroudering en mineralenmetabolisme.

Klotho kan optreden als een circulatorische factor of hormoon, dat bindt aan een nog niet geïdentificeerde hoog-affiniteits receptor en de intracellulaire insuline/insulin-like growth factor-1 (IGF-1) signaalcascade remt; Klotho kan functioneren als een nieuwe β-glucuronidase, die steroïde β-glucuronide en het calciumkanaal transient receptor potential vallinoid-5 (TRPV5) deglycosyleert; als een cofactor die essentieel is voor de stimulatie van fibroblastgroeifactor (FGF) receptor door FGF23.
Autoantilichamen
ANA/ENA
ANA/ENA IgG immunoblot met 15 antigenen is een immunoblot voor autoantilichamen bij bindweefselziekten CTD - Systemic lupus erythematosus (SLE), Sjögren's syndroom (SjS), Mixed connective tissue disease (MCTD), Progressieve systemische sclerodermie (PSS) & Myositis).
ANA/ENA IgG dient voor de differentiële diagnose tussen reumatische auto-immuunziekten en andere reumatische aandoeningen met vergelijkbare symptomen.


Autoantilichamen voor neuronale antigenen
AA-Neuro IgG-immunoblot voor autoantilichamen tegen neuronale antigenen
De detectie van deze antilichamen in sera van patiënten met neurologische symptomen duidt op de aanwezigheid van een paraneoplastisch neurologisch syndroom (PNS).
Genotypering
GFOL: Polymorfismen in de methyleringscyclus
677C-T en 1298A-C zijn twee SNPs in het gen dat codeert voor MTHFR (methyleentetrahydrofolaatreductase).
MTHFR is betrokken bij biologische processen die verband houden met DNA-synthese, DNA-methylering (belangrijk voor genregulatie), neurotransmitter-synthese, myelinesynthese, glutathionsynthese (belangrijk voor ontgifting en antioxidantactiviteiten). Foliumzuur zelf is een sterke antioxidant.
Pu et al. (Autism Res 2013) gaven aan dat het MTHFR C677T-polymorfisme bijdraagt aan een verhoogd risico op ASD, en preconceptionele foliumzuur kan het risico op ASD verminderen bij diegenen met het MTHFR 677C>T-polymorfisme.
GVDR: Polymorfismen van de vitamine D-receptor
Bsm1 en Fok1 zijn twee SNPs in het gen dat codeert voor VDR (vitamine D-receptor).
VDR is betrokken bij skeletale stofwisseling maar ook bij modulatie van immuunrespons, regulatie van celproliferatie en differentiatie. VDR-disfunctie is in verband gebracht met osteoarthitis, kanker, diabetes, hart- en vaatziekten.
Lactasedeficiëntie-test
een polymorfisme in het gen dat codeert voor lactase, een enzym verantwoordelijk voor de vertering van lactose (C/T-13910 polymorfisme). Bij getroffen personen neemt de productie van het enzym af tijdens of kort na de kindertijd, wat leidt tot lactosemalabsorptie. Ongedigesteerde lactosesuikers beïnvloeden de ontwikkeling van de darmmicroflora, wat leidt tot dysbiose.

Testen voor oxidatieve stress


Milieublootstelling en oxidatieve stress
Oxidatieve stress is betrokken bij een groot aantal ziekten, waaronder neurodegeneratieve ziekten en auto-immuunziekten
Indicatoren van oxidatieve stress zijn gedetecteerd in spieren en bloed
Oxidatieve schade aan celmembranen kan de permeabiliteit van de bloed-hersenbarrière veranderen, wat zou kunnen leiden tot sommige cognitieve symptomen die worden waargenomen bij patiënten.
Verhoogde oxidatieve stress kan verschillende oorzaken hebben: chronische ontsteking (geactiveerde neutrofielen geven pro-oxidatieve moleculen vrij), overmatige productie van stikstofoxide (NO reageert met vrije radicalen om peroxynitriet, een krachtig oxidant, te produceren), of blootstelling aan milieu-toxines (blootstelling aan bepaalde chemicaliën leidt tot uitputting van essentiële antioxidanten zoals glutathion en selenium; zware metalen kunnen ook rechtstreeks antioxidant-enzymen zoals superoxide-dismutase of glutathion-reductase remmen).
Markers van oxidatieve stress zijn nuttig om de behoefte aan antioxidante therapie te evalueren.
Testopties voor blootstelling aan milieu en oxidatieve stress
Colorimetrische assay die de totale antioxidantcapaciteit van een monster (bijv. serum) meet, gebaseerd op de reductie van Cu ++ tot Cu+ (ANOX assay).
Lipidenperoxidatie wordt geëvalueerd door OXFA assay, based on the capacity of MDA to react with thiobarbituric acid (TBA), forming an MDA-TBA adduct that can be quantified spectrophotometrically.
Aanvullende uitgebreide testen worden aangeboden via Great Plains Laboratories, VS.


Focus op CIRS
CIRS = Chronisch Inflammatoir Respons Syndroom
Ritchie Shoemaker: Pionier in CIRS, schimmel- en biotoxines
Het lichaam verwerft biotoxines of toxineproducerende organismen uit voedsel, water, lucht of insectenbeten
Biotoxines veroorzaken aanhoudende, ongereguleerde productie van cytokines
Meervoudige schade aan het lichaam met symptomen gerelateerd aan ontsteking, immuunsysteem, resistente bacteriën, chronische pijn, slaapstoornissen, maagdarmproblemen,....
Onderzoek van verschillende markers uit het Shoemaker-biotoxinepad
Testen gerelateerd aan CIRS
VEGF
Cytokines
C3A & C4A
VIP & a-MSH
MMP-9
MARCoNS
Maagdarmproblemen
Gewijzigde hormoonproductie


Vragen en contact
Referenties: Focus-On-Immune-Disorders-Update
Materiaal beschikbaar op de website (redlabs.com)
Bekijk regelmatig onze website (www.redlabs.com) voor de updates
Vragen en contact:
Algemene vragen, logistiek: E-mail naar info@redlabs.be
Wetenschappelijke vragen: E-mail naar tmijatovic@redlabs.be